Οι Tamikrest, ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα που συνδυάζουν την παραδοσιακή μουσική της Αφρικής με τον σύγχρονο rock ήχο, έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα για δύο συναυλίες σε Αθήνα (Παρασκευή 8/2, Fuzz Live Music Club) και Θεσσαλονίκη (Σάββατο 9/2, Γαία Live).
Ακολουθώντας τα μονοπάτια που χάραξαν οι, προγενέστεροι απ’ αυτούς, Tinariwen, οι Tamikrest τιμούν την καταγωγή τους από τους Tuareg (στη γλώσσα Tamashek, στην οποία και τραγουδούν, το όνομά τους σημαίνει “δεσμός”, “συμμαχία”, “κόμπος”) μόνο που προτίμησαν, σε μια ιδιαίτερα ταραχώδη περίοδο για τον λαό τους, να αφήσουν στην άκρη τα καλάσνικοφ και να πιάσουν τις ηλεκτρικές κιθάρες.
Προς αυτή την κατεύθυνση βοήθησε, χωρίς καμία αμφιβολία, και η μετέπειτα γνωριμία και συνεργασία τους με τους Dirtmusic, το group που σχημάτισαν τρεις σπουδαίοι μουσικοί: ο Chris Eckman (The Walkabouts), o Hugo Race (Nick Cave and the Bad Seeds, The Wreckery) και ο Chris Brokaw (Come, Codeine).
Ο βασικός συνθέτης και αρχηγός της μπάντας, Ousmane Ag Mossa, άκουγε από μικρός πολλή μουσική, παρότι η παιδική του ηλικία – όπως και των υπολοίπων μελών του συγκροτήματος – σημαδεύτηκε από τον εμφύλιο πόλεμο (1990-95) που είχε στο επίκεντρό του τη διεκδίκηση αυτονομίας εκ μέρους των Tuareg. Είδαν πολλούς συγγενείς και φίλους να χάνονται μέσα στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και το 2006, όταν ξέσπασαν νέες ταραχές, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν άλλα μέσα για να συγκεντρώσουν τα μάτια του κόσμου στον αγώνα των ανθρώπων τους.
Όλοι νεαροί σε ηλικία (κοντά στα 20), συνδύασαν τα ακούσματα που είχαν, κυρίως μέσω του internet, από ονόματα όπως ο Bob Marley, οι Pink Floyd, ο Jimi Hendrix και οι Dire Straits, με την ξεχωριστή δική τους μουσική παράδοση, τραβώντας το ενδιαφέρον των Dirtmusic, σε ένα ταξίδι των τελευταίων στην περιοχή τους.
Ήταν το 2008, στην αγροτική κοινότητα του Essakane (80 χιλιόμετρα από το Timbuktu), όπου λάμβανε χώρα το Festival Au Desert. Ένας μαγευτικός ήχος τράβηξε τον Eckman και την εκλεκτή του παρέα μέσα σε μία τέντα όπου αυτοσχεδίαζαν οι Tamikrest. Ακολούθησε μία μοναδική εμπειρία για όλους, όταν η αλληλεπίδραση των, προερχόμενων από διαφορετικές κουλτούρες και παραδόσεις, μουσικών εξελίχθηκε σε ένα... τριήμερο ψυχεδελικό τζαμάρισμα, που έδωσε μία διαφορετική και απόλυτα ουσιαστική υπόσταση στην έννοια του desert, πριν καταλήξει σε μια μνημειώδη κοινή εμφάνιση στην κεντρική σκηνή του festival!
Εκεί ακριβώς ξεκίνησε μια δυνατή φιλία που οδήγησε τους Dirtmusic να τους προσκαλέσουν στην πρωτεύουσα του Mali όπου οι τελευταίοι ηχογραφούσαν το εξαιρετικό δεύτερο album τους, “BKO”.
Οι Tamikrest έδωσαν με τη συμμετοχή τους μία νέα χροιά, προσφέροντας και μια εκπληκτική εκδοχή στο “All Tomorrow’s Parties” των Velvet Underground. Όταν ήρθε η ώρα για την πρώτη προσωπική τους δουλειά, ο Chris Eckman ήταν και πάλι εκεί, κάνοντας παραγωγή στο θαυμάσιο “Adagh”, το ντεμπούτο των Tamikrest που κυκλοφόρησε το 2010 για λογαριασμό της περίφημης Glitterhouse Records, συστήνοντας στον υπόλοιπο κόσμο τη μαγεία τους.
Υπνωτιστικοί παραδοσιακοί ρυθμοί, ψυχεδελικές wah wah κιθάρες, υπερβατικά φωνητικά που θυμίζουν άσματα, υπό τη συνοδεία των πλήκτρων ή ενός μοναχικού βιολιού, σε ένα ιδιόρυθμό μείγμα που μπορεί να προσδιοριστεί ως touareg blues.
Ένα χρόνο αργότερα, ηχογράφησαν και το δεύτερο album τους, “Toumastin”, στην ίδια εταιρεία και με τους ίδιους συντελεστές, αποσπώντας την προσοχή κοινού και κριτικών σε ολόκληρο τον κόσμο με φυσικό επακόλουθο τις περιοδείες, κυρίως στην Ευρώπη, και τη συμμετοχή σε μεγάλα festivals. Όμως, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Eckman, “όπου και να ταξιδεύουν, κουβαλούν την έρημο μέσα τους”, ενώ ο manager των Tinariwen – και guru της world music – Andrew Morgan τους αποκαλεί “μέλλον της μουσικής των Tuareg.”
Οι ίδιοι, πριν απ’ όλα, πιστεύουν πως μάχονται για έναν καλύτερο κόσμο, τόσο για τον λαό τους όσο και για όσους υποφέρουν από προβλήματα παρόμοια με αυτά που μαστίζουν τον λαό τους.
“Πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε πως ανήκουμε σε μία κοινότητα κι έναν πολιτισμό, και αυτή ακριβώς είναι η δύναμή μας στα μάτια των άλλων. Πριν απ’ όλα, πρέπει οι ίδιοι να φροντίσουμε για τη διατήρησή τους γιατί διαφορετικά κανένας άλλος δεν πρόκειται να το κάνει. Είναι καθήκον μας να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας, να διεκδικούμε ασταμάτητα τα βασικά δικαιώματά μας, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, και κυρίως να δίνουμε έμφαση στο δικαίωμά μας να αυτοπροσδιοριζόμαστε, χωρίς το οποίο θα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα που έχουμε μπροστά μας.
Η νεολαία των Touareg δεν μπορεί να μένει απαθής και αδιάφορη τη στιγμή που μετατρεπόμαστε σε ξένους στην ίδια μας τη γη, μέσω της πώλησης πολλών περιοχών μας σε πολυεθνικές εταιρείες χωρίς τη συγκατάθεσή μας.
Το ίδiο ισχύει και για την παγκόσμια κοινότητα, που δεν πρέπει να κωφεύει μπροστά στην πιθανότητα αφανισμού ανθρώπων σαν εμάς. Οι Touareg θέλουν να ζουν ελεύθεροι στα εδάφη τους και να δουν να σταματάει επιτέλους αυτή η μορφή αποικισμού που επικρατεί εδώ και 50 χρόνια, δηλαδή, με δυο λόγια, για πάρα πολύ καιρό πλέον.”
Πηγή : culturenow.gr
